سرویس ورزش مشرق - درست زمانی که فوتبال ایران با حال و هوای لیگ آزادگان برگزار می‌شد و هنوز خبری از حرفه‌ای شدن در کنفدراسیون فوتبال آسیا و اجباری برای ایران نبود فوتبالیست‌های بزرگ و صاحب نامی همچون ناصر محمدخانی، محمد پنجعلی، عبدالصمد مرفاوی، شاهین و شاهرخ بیانی، بهروز سلطانی و نفراتی از این دست که بعضاً در تیم‌های منتخب قاره آسیا هم انتخاب می‌شدند با دستمزدهای معمول آن زمان، تحت شرایط حاکم بر فوتبال بازی می‌کردند و خبری از نق زدن‌های معمول امروز هم نبود.
غیربومی ها شب به جای اردو زدن در هتل پنج ستاره در منزل کاپیتان یا سرمربی تیم شام می خوردند ظهر با اتومبیل سرمربی یا تاکسی دربست راهی استادیوم می شدند و بومی های همان شهر هم ناهار را در خانه می خوردند و به بقیه ملحق می شدند!
شروع لیگ حرفه ای
اما کم کم و با از راه رسیدن دهه ۸۰ شمسی هرچه از سال‌های برگزاری فوتبال حرفه‌ای در ایران سپری شد علاوه بر ناز پرورده‌تر شدن فوتبالیست‌ها و خشک شدن چشمه تکنیک و استعداد، دستمزدهای آنها نیز رو به افزایش گذاشت.
عصر ترکیدن بمب و هایجک ستاره‌ها
انفجار، بمب ترکاندن، تیم کهکشانی بستن، ستاره‌سازی و اسطوره شدن و یا هایجک‌های آنچنانی بازیکنان در حد فاصل دو باشگاه از سوی باشگاه ثالث همه و همه از جمله تیترهایی است که ظرف سه دهه (۲۴ دوره) راه اندازی لیگ حرفه‌ای در این فوتبال باب شده و خروجی امروزش نق زدن‌های سلبریتی‌هایی است که از فوتبال بازی کردن تنها بستن قراردادهای ۳۵ میلیاردی به بالا را آموخته اند.
مرغ همسایه‌ها غاز نیست، اتفاقا مرغ است
نگاهی به لیگ‌های دور و بر منطقه در عربستان، امارات، قطر و ... مشخص می‌کند رقابتهای لیگ حرفه‌ای این کشورها با کمترین توقف و بعضاً بدون توقف جهت برگزاری اردوهای تیم‌های ملی، فیفا دی‌ها، تورنمنت‌های موازی با برگزاری لیگ و مواردی از این دست راس ساعت و تاریخ مقرر برگزار شده و هیچ سرمربی و یا بازیکنی در رابطه با تعویق یا استراحت بازیکنانشان درخواست و تقاضایی مطرح نمی‌کند. اما به محض بروز کوچکترین مشکل، مرغ همسایه غاز می شود و فوتبالیست ها و مربیان شان، همین کشورها را چوبی برای زدن فدراسیون و سازمان لیگ می کنند.
النصر عربستان؛ مثال زنده
با ذکر یک مثال دم دست از النصر، حریف بعدی تیم استقلال که اتفاقاً پیش از رویارویی مقابل نماینده کشورمان، در هفته آخر مرحله اول لیگ نخبگان به مصاف پرسپولیس رفته بود، می بینیم که چطور در خلال تاریخ بیست و نهم بهمن(روز مصاف با پرسپولیس) تا ۱۳ اسفند(روز دیدار با استقلال) یعنی ظرف ۱۴ روز ۴ مسابقه برگزار کرده و می‌کند تا به تهران بیاید.
مسابقه سه روز درمیان تا استقلال
یاران کریستیانو رونالدو بعد از دیدار مقابل پرسپولیس در چارچوب هفته بیست و یکم لیگ برتر عربستان مقابل الاتفاق به میدان رفتند و با شکست ۳ بر ۲ به کار خود پایان دادند. این تیم روز سه‌شنبه هفته جاری باید در زمین الوحده عربستان به میدان برود و تا پیش از دیدار دوشنبه ۱۳ اسفند باید یک مسابقه دیگر را هم در زمین تیم العروبه برگزار کند. مسابقه‌ای که قرار است روز جمعه دهم اسفند برگزار شود. یعنی درست ۷۲ ساعت پیش از دیدار مقابل استقلال و ۷۲ ساعت بعد از دیدار با الوحده!
آرزوی حضور در فوتبال عربستان!
تا لحظه انتشار این گزارش هنوز هیچ خبری از رسانه‌های ورزشی یا غیر ورزشی عربستان در رابطه با تعویق این مسابقه منتشر نشده است که این مشخص می‌کند لیگ حرفه‌ای عربستان که امروز بسیاری از ستارگان فوتبال جهان اعم از مربیان و یا بازیکنان درصدد حضور در این لیگ هستند چرا پسوند حرفه‌ای را برای خودش انتخاب کرده است.
خواسته نازپرورده های ۷۰ میلیاردی
اما در فوتبال ایران فوتبالیست‌هایی که شاید ارزش آنها ۱۰ میلیارد تومان(۱۰۰ هزار دلار) هم نباشد ولی با قراردادهایی ۴۰تا ۷۰ میلیارد تومانی با تیم‌هایشان قرارداد بسته‌اند بلافاصله در مواجهه با تقویم های اینچنینی مدیران شان را جلو می اندازند تا به سازمان لیگ نامه بنویسند و تقاضای تعویق رقابتها را مطرک کنند!
در ازای پول باید عرق بریزید
این میلیاردرهای فوتبالیست هنوز باور ندارند باید به اندازه پولی که می‌گیرند بدوند و عرق بریزند. آنچه که امروز در فوتبال اروپا به ویژه لیگ‌هایی همچون اسپانیا، فرانسه، انگلیس و یا آلمان شاهد هستیم به وضوح مشخص می‌کند فوتبالیست‌ها تقریباً به طور معمول هر سه و نیم روز در میان در حال فوتبال بازی کردن برای تیم‌های باشگاهی یا ملی کشورشان هستند.
بهانه‌های آماتور در ازای دریافتی حرفه‌ای
به واسطه نزدیکی کشورها در اروپا بازیکنان شاغل در لیگ‌ها همزمان علاوه بر رقابتهای باشگاهی در رقابتهای یورولیگ، مقدماتی جام ملت‌های اروپا و یا تورنمنت‌هایی از این دست هم بازی می‌کنند و خبری هم از نق زدن نیست. آنجا مربی مثل کارتال به خودش اجازه نمی‌دهد در نشست خبری و در توجیه نتایج تیمش بعد از حذف از جام حذفی مقابل سپاهان، تساوی مقابل تیم دوم النصر در استادیوم خانگی و حذف شدن از گردونه رقابتهای آسیا و در نهایت تساوی در اراک و دور شدن از کورس قهرمانی، به جای ارائه دلایل فنی در نشست خبری "نزدیکی رقابتهای پرسپولیس و خستگی شاگردانش" را بهانه و از این طریق راه فراری برای خودش پیدا کند.
حرف حق!
به درستی منتقدان فوتبال کشورمان در ابتدای دهه ۸۰ درباره لیگ حرفه‌ای ما عنوان کردند که مسابقات ما همان لیگ آزادگان است و تنها شماره پیراهن بازیکنان از فارسی به انگلیسی تغییر کرده است.
