برای آن دخترِ قوی خیلی خوشحالم و برای همه دخترانی که امروز از دیدن یک مسابقه دیگر فوتبال شاد میشوند.
به گزارش استقلال نیوز، خوب میشناسمش.. دختری قوی و بااراده از جنس دختران آبی، عاشق استقلال(تاج) بزرگ، سالها محروم مانده از ورود به ورزشگاه ها و خیلی چیزهای دیگر.. اما صدای اعتراضش بلند و دنبال حقش بوده.
امروز قرار شده برای اولین بار چمن سبز آزادی رو در استادیومی که مدت ها با نام های مردانه اشغال شده از نزدیک ببینه، بدون تن دادن به پذیرفتن شرایط تحمیلی مردان و با لباسی دخترانه، اما این دیدار با ورزشگاه شاید مثل حس و حال یک زندانی باشه که با آزادی از سیاهچاله ای عمیق، اولین طلوع رو در حالی که چشمانش رو نور خورشید میزنه ببینه!
حالا معلوم نمیشه اشکهایش برای شوق آزادی هست یا روشنایی شدیدی که بعد از مدت ها محرومیت تحمیلی برای اولین بار دیده!
این داستان خیلی از دختران ورزشدوست این کشور هست، افرادی که خیلی ساده، بدیهی ترین حقوق انسانی شون پایمال شده!در این لحظات تاریخی باید یادمان نرود که چه حق هایی در این سال ها لگدمال شد و چه جانهایی از دست رفت یا آسیب دید.
اونم برای حقوق بدیهی، افرادی که سد راه این حقوق بودن این روزها باید از شرم آب شوند البته اگر وجدانی مانده باشد و فراموش نکنیم که این حقوق ساده با هزینه گزافی گرفته شده و هرگز هدیه نشده است.
ققنوس دختران آبی این مملکت مدت هاست در حال بلند شدن از خاکستر خودشه و دیگه هیچ چیزی نمیتونه سد راه مطالبه گری این جمعیت قدرتمند بشه..
برای آن دخترِ قوی خیلی خوشحالم و برای همه دخترانی که امروز از دیدن یک مسابقه دیگر فوتبال شاد می شوند و قدردان دختران آبی مبارز و تسلیم ناپذیر هستند.
روح بزرگ دختر آبی (سحر خدایاری) و همه درگذشتگان جامعه هواداری فوتبال شاد و یادشان گرامی باد.
مطالب مرتبط: