به گزارش مشرق، بازگشت فرشید باقری اتفاقی خوب برای استقلال مقابل الدحیل بود. باقری که بعد از غیبتش در استقلال نقش کلیدی‌اش حسابی مشخص شده بود بازگشتش می‌‌توانست برگ برنده مجیدی در این بازی حساس باشد. این برگ برنده اما نتوانست نجات‌بخش استقلال باشد و او یکی از بی‌اثرترین بازی‌هایش را برای شاگردان مجیدی انجام داد. فرشید باقری اما چرا نتوانست مثل زمان شفر عصای دست تیمش باشد؟
بیشتر بخوانید:
عصبانیت شدید مجیدی در رختکن استقلال
نقشه حرارتی فرشید باقری نشان می‌دهد که او برخلاف بازی‌های قبل در زمان شفر بیشتر متمایل به راست بازی می‌کرد. استقلال مقابل الدحیل با دو سیستم ۴-۲-۳-۱ و ۴-۴-۲ بازی کرد و باقری در جای جدیدش نتوانست در حد و اندازه‌های همیشه ظاهر شود. اگرچه دوری تقریباً طولانی‌مدت او از تمرینات و ترکیب کمی در افت او تاثیر داشت اما تغییر نقش او در این بازی در مقایسه با بازی‌های قبلی هم در عدم کارایی‌اش که در نهایت به تعویض انجامید تاثیر داشت.
نقشه حرارتی بالا، نقشه باقری در بازی مقابل الدحیل است که حضورش در جناح راست را نشان می‌دهد.
نقشه پایین مربوط به بازی الهلال در زمان شفر بوده که شعاع و محوطه حرکتی او به عنوان هافبک دفاعی استقلال جلوتر از علی کریمی بسیار وسیع‌تر است.
صفر شوت، صفر سانتر، صفر پاس کلیدی حاصل این تغییر پست برای بازیکنی بود که می‌‌توانست روند بازی را برای شاگردان مجیدی عوض کند. باقری در این بازی وظایف دفاعی بیشتری داشت و مقابل الدحیل بیش از بازی‌های قبلی استقلال عملکرد دفاعی داشت اما در فاز هجومی نتوانست کمکی به تیمش کند.
باقری در دو بازی آسیایی قبلی خود ۷ شوت زد و دو سانتر موفق داشت و یک گل هم برای تیمش مقابل العین به ثمررساند. صفر شدن این آمار مقابل الدحیل در نهایت به تعویض زودهنگام این بازیکن انجامید و او هم نتوانست منجی استقلال باشد.
