به گزارش مشرق، استقلال تهران را تیمی می شناسند که از گذشته های دور دروازهبانان سطح یک در ایران و آسیا داشته است و سند این ادعا را می شود در نام های بزرگی مانند «ناصر حجازی»، «منصور رشیدی»، «احمدرضا عابدزاده»، «پرویز برومند»، «هادی طباطبایی»، «سید مهدی رحمتی»، «وحید طالب لو» و ... جستجو کرد؛ دروازبانانی که نه تنها در ایران و آسیا خوش درخشیدند بلکه برخی از آنان تا آستانه لژیونر شدن در لیگ های معتبر اروپایی پیش رفتند.
اگر تاریخ را ورق بزنیم و هجده دوره از لیگ برتر را مرور کنیم بدون شک در این ۲ دهه شاهد رقابت جذاب دروازبانانی در استقلال هستیم که در برخی از مواقع حاشیه آفرین نیز بوده است. اما با وجود این حاشیه ها، تیم فوتبال استقلال هیچگاه از وجود دروازه بان تراز یک کشوری خالی نبود. هادی طباطبایی، پرویز برومند، مهدی رحمتی، وحید طالبلو، سید حسن حسینی، محمد محمدی و محسن فروزان از جمله نام های شناخته شده ای هستند که به صورت متناوب برای قرار گرفتن در قفس توری آبی ها تلاش کردند.
تلاش هایی که ثمره آن نیز معرفی چهره هایی مانند طباطبایی شوت گیر، طالب لو پنالتی گیر، رحمتی رکورددار تعداد کلین شیت و سید حسن حسینی رکورددار گل نخوردن متوالی، به فوتبال ایران معرفی کرد.
اما داستان استقلال و دروازه بان های این تیم در لیگ نوزدهم متفاوت از تمامی دوران ها است تا جایی که در پایان لیگ هجدهم کسی تصور نمی کرد استقلال با وجود داشتن ۲ دروازه بان تراز یک ایران (رحمتی و حسینی) در فصل نوزدهم برای تکمیل لیست بازیکنان خود با مشکل مواجه شود؛ لیستی که هم اکنون تنها یک دروازه بان جوان به نام سید حسن حسینی دارد و ذخیره وی نیز از امیدهای این تیم آمده است.
اما چرا چنین شرایطی برای استقلال تهران رقم خورد؟ شاید اگر بخواهیم این مشکل را ریشه یابی کنیم باید بیشتر از یکسال تاریخ را به عقب ببریم جایی که «کارلوس کی روش» سرمربی وقت تیم ملی، پیش از رقابت های جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه بر روی نام حسینی رکورددار گل نخوردن تاریخ فوتبال ایران خط قرمز کشید و او را از پرواز روسیه پیاده کرد اما حسینی تلاشگر بود و به دنبال آینده خود در جام ملت ها ۲۰۱۹ امارات متحده عربی می گشت اما پیرمرد پرتغالی، «پیام نیازمند» را به او ترجیح داد و برای این کار توپ را در زمین «وینفرد شفر» سرمربی استقلال انداخت.
بیشتر بخوانید:
فروزان: تاوان عشق به استقلال را دادم/ تراکتور مسئله را دوستانه تمام کند
او در پاسخ به این پرسش که چرا حسینی در تیم ملی حضور ندارد گفت: «از شفر بپرسید که چرا این دروازه بان جوان را نیمکت نشین کرده است.»
حسینی که ۲۷ بهار از عمر خود را گذرانده بود بهتر از هر کس دیگر می دانست که با وجود سید مهدی رحمتی جایی در دروازه تیم استقلال تهران به عنوان مرد شماره یک ندارد و موفقیت های او در سایه این دروازه بان قرار خواهد گرفت. قرارداد رحمتی به پایان رسیده بود و حسینی نیز قصد تمدید نداشت عنوان می کرد جایی می رود که در ترکیب باشد. این پیش شرط موجب شد تا مسوولان به خواسته او تن دهند و رحمتی در نهایت به پدیده پیوست.
رفتنی که هر چند در نگاه نخست می توانست سودمند باشد اما در کمترین زمان مسوولان استقلال از رفتن او پشیمان شدند. زیرا «آندره استراماچونی» سرمربی جدید این تیم حرفه ای بود و نمی توانست تمامیت خواهی یک مهره را تحمل کند. او بدون توجه به پیش شرط حسینی اعلام کرد که نیاز به ۲ دروازهبان تراز یک دارد و باید نفر دوم نیز استخدام شود. مسوولان به تکاپو افتادند و رحمتی همچنان گزینه بود اما نه رحمتی و نه باشگاه پدیده رضایتی به بازگشت کاپیتان به استقلال نداشتند.
حال در آستانه شروع لیگ برتر، مسوولان و کادر فنی در تکاپو برای یک دروازه بان تراز اول هستند دروازه بانی که بتواند در صورت مصدومیت یا افت حسینی جانشین مناسبی برای او باشد. اگر بحران کنونی استقلال در پست دروازه بانی حل نشود بدون شک این تیم در سه تورنمنت پیشرو (لیگ برتر، لیگ قهرمانان آسیا و جام حذفی) با مشکلات فراوانی مواجه خواهد شد. مشکلاتی که می تواند سال های ناکامی این تیم را در لیگ برتر و جام باشگاه های آسیا تکمیل کند.
یکی دیگر از دلایل این مشکل ضعف کمیته نقل و انتقالات باشگاه استقلال است جایی که آنان زیر بار پیش شرط برخی از بازیکنان رفتند و برخی دیگر در بی توجهی تیم را ترک کردند. کسی نمی داند که چرا مهره هایی مانند روزبه چشمی و پژمان منتظری همچنان بدون تیم هستند و مسوولان استقلال دفاع و میانه را به جوانان کم تجربه سپردند؟ چرا یک دروازه بان باید برای تیم پیش شرط تعیین کند؟
آیا زمانی که حسینی پیش شرط تعیین کرد مسوولان این باشگاه نمی توانستند از «رشید مظاهری» به عنوان آلترناتیو او استفاده کنند؟
رحمتی رفت تا حاشیه تیم کم شود و حسینی در حال حاضر نفر نخست تیم به شمار می رود اما اگر این دروازه بان افت کند یا اینکه مصدوم شود امکان جایگزینی برای او وجود دارد یا اینکه کادر فنی در شرایطی قرار می گیرند که در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا از جوانی بی تجربه استفاده کنند؟